Skip to main content

Rouw & Verlies

Heeft jouw kind verdriet door een overlijden, verhuizing of scheiding? Of is er iemand ernstig ziek?

Om zo’n moeilijke periode door te komen, zet je kind overlevingsmechanismen in. Dat is voor een tijd prima maar het is wel van belang dat het verdriet nú een plekje krijgt.
Zodat draagkracht en veerkracht weer met elkaar in evenwicht komen en het kind weer vol vertrouwen en op eigen kracht weer verder kan in het leven.


Krijgt het verdriet nu geen plekje dan zal het later, op momenten dat het door een gebeurtenis getriggerd wordt, weer terugkomen. Het verdriet stapelt op; we noemen dat stapeltjesverdriet. Dan wordt het steeds moeilijker om weer op eigen kracht verder te kunnen en is vaker “zwaardere”, gespecialiseerde hulp nodig.

“Mijn droom van het geluk is een zeepbel die meeveert en niet kapot springt”.

Het is goed om te weten dat kleinere verlieservaring  voor kinderen heel ingrijpend kunnen zijn. Zoals de verhuizing van hun beste vriendje of vriendinnetje. Ook het overlijden van een huisdier heeft impact, vaak groter dan je zou denken.

Van de echtscheidingskinderen heeft 65% concentratie- en gedragsstoornissen. Ze vertoonden of problematisch gedrag, of juist in zeer teruggetrokken gedrag. 

Als ze ook nog te maken krijgen met stiefouders , is dat extra lastig. Dit zie je dan terug in hun functioneren en hun gedrag. Kinderen zijn loyaal aan hun ouders en dat geeft innerlijke strijd.

Aan de buitenkant lijkt het meestal ook goed gaat met het soort maar van binnen kan het een tegenstrijdige chaos zijn.

Ik ben er om jouw kind houvast te geven bij rouw en verlies. Het kan intens verdrietig zijn als je iemand of iets mist wat je lief was. Hoe pak je de draad weer op? Hoe geef je die persoon een plekje in je hart? Hoe ga je om met 'het missen'? En hoe vind je kracht, zelfvertrouwen en plezier weer terug?

Kinderen met een verlieservaring hebben een luisterend oor, herkenning en erkenning nodig.  Deze kinderen willen hulp om de gevoelens die deze ervaringen met zich meebrengen te verwoorden en met anderen te delen.

Jongeren en jong volwassenen zijn ook welkom.

Jongeren gaan zich steeds meer los maken van thuis om op eigen benen te gaan staan.  Wanneer ze dan te maken krijgen met een verlies in de naaste omgeving komt die ontwikkeling behoorlijk onder druk te staan. 

Meisjes en jongens gaan daar ieder anders mee om.

Ook kunnen bij jongeren verliezen uit het verleden, toen ze nog kind waren, opnieuw aankloppen. Ze gaan meer en meer beseffen wat hen overkomen is en er komen nieuwe vragen over de gebeurtenis.